Durm

Durm
Josef Durm, fotografiert von Ernst Gottmann (1903)

Josef Durm (* 14. Februar 1837 in Karlsruhe; † 3. April 1919 ebenda) war ein deutscher Architekt.

Inhaltsverzeichnis

Leben

Nach dem Studium der Architektur in Karlsruhe sammelte Durm berufliche Erfahrung sowohl freiberuflich als auch im Staatsdienst. Nach einer Studienreise durch Italien und dem Besuch der Weltausstellung in Paris wurde er 1868 zum Professor der Architektur an der Technischen Hochschule Karlsruhe ernannt, an der er bis zu seinem Tod lehrte. Einer seiner Schüler war Julius Graebner. 1877 wurde er zum Baurat, 1883 zum Oberbaurat ernannt. Ab 1887 war Durm als Baudirektor, ab 1894 als Oberbaudirektor bis 1902 der oberste Baubeamte im Großherzogtum Baden.

Bauten

(unter Durms Federführung)

  • Baden-Baden
    • Kaiserin-Augusta-Bad (1893)
      » in Zusammenarbeit mit dem Bildhauer Karl Friedrich Moest
    • Landesbad
  • Freiburg

Schriften

Josef Durm war Mitherausgeber des Handbuchs der Architektur.

Literatur

  • Ulrike Grammbitter: Josef Durm (1837–1919). Eine Einführung in das architektonische Werk. Diss., Universität Heidelberg 1982, München, 1984.
  • Publikation in Vorbereitung zum DFG-Projekt „Josef Durm und das Handbuch der Architektur als Wissensspeicher“ (Institut für Denkmalpflege und Bauforschung der ETH Zürich, [1])

Weblinks


Wikimedia Foundation.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • dürməkləmə — «Dürməkləmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Durm — Durm, Joseph, Architekt, geb. 14. Febr. 1837 zu Karlsruhe in Baden, bildete sich auf der Technischen Hochschule daselbst, legte 1860 seine Staatsprüfung ab und wurde 1868 Professor der Architektur, 1877 Baurat, 1883 Oberbaurat und später… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Durm — Durm, Joseph, Baumeister, geb. 14. Febr. 1837 zu Karlsruhe, seit 1868 Prof. am Polytechnikum das., 1887 Hochbaudirektor; baute im Renaissancestil zu Karlsruhe, in Baden Baden (Bäder); schrieb: »Die Baukunst der Griechen« (2. Aufl. 1892), »Die… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • dürmək — is. 1. Bükülmüş, dürmələnmiş şey; bağlama. 2. İçinə yağ, pendir və s. qoyulub (və ya bunlarsız) lülə şəklində bükülmüş lavaş, yuxa. Yuxanın arasına pendir qoyub dürmək düzəltmək. Yağ dürməyi. Pendir dürməyi. – İt yuxa yemək bilər, dürmək tutmaq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dürməx’ — (Cəbrayıl, Çənbərək, Gəncə, Qazax, Mingəçevir, Naxçıvan, Oğuz, Şəmkir, Şərur) arasına yağ və ya pendir qoyulmuş çörək, yuxa. – Əpbəyin arasında yağ olsa, pendir olsa, ona dürməx’ de:rix’ (Qazax); – Ana, o dürməx’dən birini də maηa ver (Şəmkir); – …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dürməkləmək — f. 1. İçinə pendir, yağ və s. qoyub dürmək halına salmaq (lavaşı, yuxanı); dürmək qayırmaq; yığıb yumrulamaq. Yuxanı dürməkləyib yedi. – Sadıqzadə bıçağı ağ şanın yanından çəkdi, onun bir parçasını götürüb təndirdə bişmiş ağ lavaşın üstünə qoyub… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dürmələməx’ — (İmişli, Oğuz, Şəki) bükmək, qatlamaq. – Otu dürmələ doldur buxariyə, küləx’ girməsin; – Kağızı dürmələ götü; – Arvad gərəx’ tezzən balağın dürməliyə, inəyin sağa (İmişli) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dürməx’ləməx’ — (Gəncə, Naxçıvan) dürmək düzəltmək. – Əcəb təzə pənirdi, biriki tikə dürməx’lə (Naxçıvan) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dürmənc — is. dan. bax dürmək 1 ci mənada. <Araz:> Doktor, istini soyuğa, soyuğu istiyə qatıb dürmənc kimi yeyən bir fəhləyəm. A. Ş …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • durmə:ldidən — (Qazax) qəfildən, gözlənilmədən. – Durmə:ldidən şilleynən vurdu gədeyi …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”