Spirans

  • 61FAVONIUS — ventus ab occasu aequinoctiali spirans contra Subsolanum. Plin. l. 2. c. 47. a fovendo dictus, quod cuncta foveat. Lucret. l. 1. Genitabilis aura Favoni. Graeci Zephyrum vocant. Item Favonius, Catonis aemulus, Suet. in Octav. c. 13. Sed et ventus …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 62LEONTIDAS, s. LEONTIADAS — potentiam paucorum Thebis spirans, persuasit Phoebidae, occupare Cadmiam …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 63MULE-ASSES — Tuneti Rex, cum deregno cum fratribus altercatur, ab Hariadeno cognomine Ahenobarbo, astutâ societatis simulatione, eô eicitur, saeculô praeteritô Historia: eius altius repetita sic habet: Postquam Tunetanum regnum, de quo vide suôlocô, per 35.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 64ORACULUM Delphicum — nomen insignis machinamenti, in Musaeo Kircheriano. Habuit Auctor tubum in ergasterio cubiculi sui ita dispositum, ut ianitores eum ad portam vocaturi, in ipsa porta, qua in hortum aditus dabatur, ordinario vocis sono loquentes eum alloqui… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 65SUBSOLANUS — ventus spirans ab ortu Aequinoctiali adversus Favonium; ita dictus quod sub Sole nasci videatur; unde et Graeci Apoliotem appellârunt. Plin. l. 2. c. 47 …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 66THARE — fil. Nachor, propter Chaldaeorum idoloatriam, qui tunc ignem praecipue colebant, tum propter obitum filii sui Aran, in Mesopotamiam perrexit, ac in urbe nomine Charan, obiit, A. M. 2114. aetat. 205. Sculptorem eum fuissse, et primum imagines… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 67VULTURNUS — Deus apud veteres, vide Volturnus. Item ventus ab Ortu hiberno spirans, quem Graeci Eurum vocant. Plin. l. 2. c. 47. Item fluv. ad Vulturnum urbem in Campania, qui in Samnio oriens, apud fines Atinae, per Venafrum, Telesiam et Capuam, in mare… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 68спиранти — (лат. spirans) мн. грам. струјни согласки чиј изговор трае додека трае здивот тоа се гласовите: ф, в, з, с, ш, ж, х, л, љ, р …

    Macedonian dictionary

  • 69спирант — а; м. [лат. spirans дующий, выдыхающий] Лингв. Согласный звук, образуемый трением воздуха в узком проходе между сближенными органами речи. В русском языке звуки з и с спиранты …

    Энциклопедический словарь

  • 70Frikativ — Fri|ka|tiv 〈m.; Gen.: s, Pl.: e [ və]; Phon.〉 = Spirans …

    Lexikalische Deutsches Wörterbuch