- Tiefsee-Beilfische
-
Tiefsee-Beilfische Argyropelecus aculeatus
Systematik Teilklasse: Echte Knochenfische (Teleostei) Clupeocephala Kohorte: Euteleosteomorpha Unterkohorte: Neoteleostei Ordnung: Maulstachler (Stomiiformes) Familie: Tiefsee-Beilfische Wissenschaftlicher Name Sternoptychidae Die Tiefsee-Beilfische (Sternoptychidae), auch Silberbeilfische genannt, sind eine im Atlantik, Pazifik und dem Indischen Ozean lebende Familie von Tiefseefischen.
Inhaltsverzeichnis
Merkmale
Tiefsee-Beilfische werden 2 bis 14 Zentimeter lang. Sie haben einen plumpen Körper mit einem deutlich abgesetzten Schwanzstiel, ein obenständiges Maul und nach oben gerichtete Augen. An der Unterseite des Körpers befinden sich Leuchtorgane. Die Anzahl der Branchiostegalstrahlen liegt bei 6 bis 10. Eine Pseudobranchie, die bei den meisten anderen Maulstachlern reduziert ist oder verloren ging, ist bei den Tiefsee-Beilfischen vorhanden.
Systematik
Es gibt über 70 Arten in zehn Gattungen und zwei Unterfamilien.
Unterfamilie Maurolicinae
Der Körper ist langgestreckt und niemals seitlich stark zusammengedrückt. Flossenformel: Afterflosse 19-38. Das Taxon ist eventuell paraphyletisch.
- Araiophos
- Araiophos eastropas Ahlstrom & Moser, 1969.
- Argyripnus
- Argyripnus atlanticus Maul, 1952.
- Argyripnus brocki Struhsaker, 1973.
- Argyripnus electronus Parin, 1992.
- Argyripnus ephippiatus Gilbert & Cramer, 1897.
- Argyripnus iridescens McCulloch, 1926.
- Danaphos
- Danaphos oculatus (Garman, 1899).
- Maurolicus
- Maurolicus amethystinopunctatus Cocco, 1838.
- Maurolicus australis Hector, 1875.
- Maurolicus breviculus Parin & Kobyliansky, 1993.
- Maurolicus imperatorius Parin & Kobyliansky, 1993.
- Maurolicus inventionis Parin & Kobyliansky, 1993.
- Maurolicus japonicus Ishikawa, 1915.
- Maurolicus javanicus Parin & Kobyliansky, 1993.
- Maurolicus kornilovorum Parin & Kobyliansky, 1993.
- Maurolicus mucronatus Klunzinger, 1871.
- Maurolicus muelleri (Gmelin, 1789).
- Maurolicus parvipinnis Vaillant, 1888.
- Maurolicus rudjakovi Parin & Kobyliansky, 1993.
- Maurolicus stehmanni Parin & Kobyliansky, 1996.
- Maurolicus walvisensis Parin & Kobyliansky, 1993.
- Maurolicus weitzmani Parin & Kobyliansky, 1993.
- Sonoda
- Sonoda megalophthalma Grey, 1959.
- Sonoda paucilampa Grey, 1960.
- Thorophos
- Thorophos euryops Bruun, 1931.
- Thorophos nexilis (Myers, 1932).
- Valenciennellus
- Valenciennellus carlsbergi Bruun, 1931.
- Valenciennellus tripunctulatus (Esmark, 1871).
Unterfamilie Sternoptychinae
Der Körper ist seitlich stark zusammengedrückt und tief, das Maul steht fast senkrecht, manchmal sind Teleskopaugen ausgebildet. Flossenformel: Rückenflosse 8-17, Afterflosse 11-19.
- Argyropelecus
- Argyropelecus aculeatus Valenciennes, 1850.
- Argyropelecus affinis Garman, 1899.
- Argyropelecus gigas Norman, 1930.
- Argyropelecus hemigymnus Cocco, 1829.
- Argyropelecus lychnus Garman, 1899.
- Argyropelecus olfersii (Cuvier, 1829).
- Argyropelecus sladeni Regan, 1908.
- Polyipnus
- Polyipnus aquavitus Baird, 1971.
- Polyipnus asper Harold, 1994.
- Polyipnus asteroides Schultz, 1938.
- Polyipnus bruuni Harold, 1994.
- Polyipnus clarus Harold, 1994.
- Polyipnus danae Harold, 1990.
- Polyipnus elongatus Borodulina, 1979.
- Polyipnus fraseri Fowler, 1934.
- Polyipnus indicus Schultz, 1961.
- Polyipnus inermis Borodulina, 1981.
- Polyipnus kiwiensis Baird, 1971.
- Polyipnus laternatus Garman, 1899.
- Polyipnus latirastrus Last & Harold, 1994.
- Polyipnus limatulus Harold & Wessel, 1998.
- Polyipnus matsubarai Schultz, 1961.
- Polyipnus meteori Kotthaus, 1967.
- Polyipnus nuttingi Gilbert, 1905.
- Polyipnus oluolus Baird, 1971.
- Polyipnus omphus Baird, 1971.
- Polyipnus ovatus Harold, 1994.
- Polyipnus parini Borodulina, 1979.
- Polyipnus paxtoni Harold, 1989.
- Polyipnus polli Schultz, 1961.
- Polyipnus ruggeri Baird, 1971.
- Polyipnus soelae Harold, 1994.
- Polyipnus spinifer Borodulina, 1979.
- Polyipnus spinosus Günther, 1887.
- Polyipnus stereope Jordan & Starks, 1904.
- Polyipnus surugaensis Aizawa, 1990.
- Polyipnus tridentifer McCulloch, 1914.
- Polyipnus triphanos Schultz, 1938.
- Polyipnus unispinus Schultz, 1938.
- Sternoptyx
- Sternoptyx diaphana Hermann, 1781.
- Sternoptyx obscura Garman, 1899.
- Sternoptyx pseudobscura Baird, 1971.
- Sternoptyx pseudodiaphana Borodulina, 1977.
Literatur
- Joseph S. Nelson: Fishes of the World, John Wiley & Sons, 2006, ISBN 0-471-25031-7
Weblinks
Commons: Tiefsee-Beilfische – Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
- Tiefsee-Beilfische auf Fishbase.org (englisch)
- Araiophos
Wikimedia Foundation.