Contratenor

Contratenor

Als Contratenor bezeichnet man in der Musik des Mittelalters und der Renaissance eine Gegenstimme zum Tenor, der melodieführenden Stimme im Cantus firmus.

Contratenor-Stimmen kommen zuerst im 14. Jahrhundert vor. Während zu Beginn des Jahrhunderts bei dreistimmigen Stücken noch die Kombination zweier hoher Stimmen (Motetus und Triplum) mit einer tiefen Stimme (Tenor) die Regel ist, ändert sich das im Verlauf des Jahrhunderts: An die Stelle der Triplumstimme tritt die Contratenorstimme, die meist in der gleichen Lage geführt wird wie die Tenorstimme.

Bis ins 15. Jahrhundert hinein lassen sich zwei Typen von Contratenorstimmen unterscheiden: Der erste Typus hat einen ähnlichen Rhythmus wie der dabei meist schlichte Tenor. Beim zweiten Typ bildet der Contratenor komplizierte Gegenrhythmen zu den anderen Stimmen und ist auffällig sprunghaft.

Beim Übergang in die Vierstimmigkeit teilt sich der Contratenor in

  • contratenor altus, die hohe Gegenstimme zum Tenor; diese Stimme wurde in der Regel von hohen Männerstimmen ausgeführt und lebt in den Bezeichnungen Altus bzw. Countertenor für falsettierende männliche Sänger fort
  • contratenor bassus, die tiefe Gegenstimme zum Tenor

In bestimmten musikalischen Formen konnten die Contratenor-Stimmen auch instrumental ausgeführt werden.

Eine Variante des Contratenors ist der in der französischen Barockmusik für Travestierollen geforderte Haute-contre.

Literatur

Carl Dahlhaus und Heinrich Eggebrecht: Brockhaus Riemann Musiklexikon Band 1, Atlantis Musikbuch-Verlag, überarbeitete und erweiterte Auflage 1995, Taschenbuch 2001, ISBN 3-254-08396-2, S. 271.


Wikimedia Foundation.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • contratenor — 1. m. Mús. Voz masculina que posee un timbre femenino. 2. Mús. Cantante que tiene voz de contratenor …   Diccionario de la lengua española

  • Contratenor — Con tra*ten or, n. [Cf. {Counter tenor}.] (Mus.) Counter tenor; contralto. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Contratēnor — (lat.), früherer Name der Altstimme (s. Alt) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • contratenor — (izg. kȍntratenōr) m DEFINICIJA glazb. pov. u nekim polifoničkim kompozicijama 14. do 16. st. glas koji kontrapunktira s dionicom tenora, odnosno harmonijski je upotpunjava ETIMOLOGIJA tal …   Hrvatski jezični portal

  • Contratenor — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar al autor p …   Wikipedia Español

  • Contratenor — ► sustantivo masculino 1 MÚSICA Voz masculina en el registro de falsete. 2 MÚSICA Cantante que posee esta voz. * * * contratenor. m. Mús. Voz masculina que posee un timbre femenino. || 2. Mús. Cantante que tiene voz de contratenor …   Enciclopedia Universal

  • Contratenor — ◆ Cọn|tra|te|nor 〈m. 1u; Mus.〉 = Kontratenor ◆ Die Buchstabenfolge con|tr... kann in Fremdwörtern auch cont|r... getrennt werden. * * * Cọn|t|ra|te|nor, der; s, …nöre [ital. contrattenore, zu: contra (< lat. contra, ↑ 1kontra) u. tenore, ↑ 1 …   Universal-Lexikon

  • contraténor — contraténore ou contraténor (kon tra té no r ou kon tra té nor) s. m. Terme de musique. Synonyme, employé quelquefois, de haute contre. ÉTYMOLOGIE    Contre, et ténor …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • contratenor — s m (Mús) Voz masculina que alcanza los tonos más altos o agudos y es equivalente a la de contralto en las voces femeninas; cantante que tiene esta voz …   Español en México

  • Contratenor — ◆ Cọn|tra|te|nor 〈m.; Gen.: s, Pl.: te|nö|re; im frühen mehrstimmigen Satz; Musik〉 Gegenstimme zum Tenor innerhalb des Bereichs der Tenorstimmlage; oV ; →a. s. Countertenor   ◆ Die Buchstabenfolge con|tr… kann auch cont|r… getrennt werden …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”