Gisant

Gisant

Gisant, fr. "im Tode Ruhender", dt. auch "Liegefigur", ist der kunstgeschichtliche Fachterminus für die plastische Gestaltung eines liegenden Toten auf einem Sarkophag oder Kenotaph. Diese monumentale Darstellungsweise eines Verstorbenen, meist in frommer Haltung, breitete sich vom Ursprungsland Frankreich über den gesamten europäischen Raum aus.

Inhaltsverzeichnis

Entwicklung

Gisant in aufrechter Haltung (Richard Löwenherz)
Gisant in liegender Haltung (Eleonore von Aquitanien)

Die frühesten Gisants stellen die betreffende Figur noch so dar, als ob sie stünde (z. B. erkennbar am Kleiderwurf; siehe linkes Bild). Später wurden die geehrten Toten a priori liegend dargestellt, aber so als ob sie noch im Leben stünden (Siehe rechtes Bild). Erst in einer dritten Phase ging man dazu über, die Betreffenden in ihrer Totenruhe darzustellen.

Ein Hund zu Füßen der Liegefigur symbolisiert dabei die eheliche Treue des Verstorbenen. Selten kommt auch Christus selbst zur Darstellung.

Beispiele in Frankreich

11. Jahrhundert

12. Jahrhundert

13. Jahrhundert

14. Jahrhundert

15. Jahrhundert

16. Jahrhundert

17. Jahrhundert

18. Jahrhundert

19. Jahrhundert


Weblinks

 Commons: gisant – Album mit Bildern und/oder Videos und Audiodateien

Wikimedia Foundation.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • GISANT — GISA Effigie funéraire en haut relief d’un personnage représenté couché sur une tombe. Ordinairement couché à plat dos, le gisant, qui a les yeux soit ouverts soit fermés, est, en fait, conçu comme une statue qui serait placée debout.… …   Encyclopédie Universelle

  • gisant — gisant, ante (ji zan, zan t ) adj. Qui gît. •   Ayant vu ses soldats gisants sur la poussière, MAIRET Mort d Asdrub. v, 2. •   Je suis gisant dans mon lit, ne pouvant guère écrire, VOLT. Lett. d Argental, 8 janv. 1756.    Substantivement.… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • gisant — GISÁNT s.n. Efigie funerară orizontală, reprezentând pe cel îngropat. [< fr. gisant]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN  GISÁNT s. m. efigie funerară orizontală, reprezentând pe cel îngropat. (< fr. gisant) Trimis de raduborza …   Dicționar Român

  • gisant — Gisant, m. acut. Tantost est participe venant de Gesir, et signifie celuy qui gist, Iacens. ainsi on dit, Il est gisant malade en son lict, AEger decumbit in tecto. Et tantost est nom substantif, et signifie la basse perche du brancar d un… …   Thresor de la langue françoyse

  • gisant — Gisant, [gis]ante. adj. verb. Couché. Gisant dans son lit malade …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Gisant — Gisants de Richard Cœur de Lion (au premier plan) et d Isabelle d Angoulême (au second plan) à l abbaye de Fontevraud. Un gisant est une sculpture funéraire de l art chrétien représentant un personnage couché (par opposition à orant ou priant),… …   Wikipédia en Français

  • GISANT — ANTE. adj. Couché, étendu. Gisant dans son lit malade. Un cadavre gisant dans la poussière. Il ne s emploie guère que dans les cas indiqués par ces exemples …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • gisant — Fr. /zhee zahonn /, n., pl. gisants Fr. / zahonn /. a sculptured representation of a dead person in a recumbent position, usually as part of a sepulchral monument. [ < F, n. use of prp. of gésir to lie L jacere; see ANT] * * * ▪ sculpture… …   Universalium

  • GISANT, ANTE — adj. Qui est couché, étendu. Un blessé gisant à terre. Par analogie, en termes d’Architecture, on appelle Gisants, Gisantes les Statues couchées représentant des personnages morts. En termes d’Arts, Meule gisante, Meule inférieure d’un moulin,… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • Gisant — En liggende statue af en afdød på et gravmæle …   Danske encyklopædi

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”