Wilhelmus Marinus van Rossum

Wilhelmus Marinus van Rossum
Kardinal van Rossum als päpstlicher Legat auf dem XXIII. Internationalen Eucharistischen Kongress, Wien, 1912

Wilhelmus Marinus Kardinal van Rossum CSsR (* 3. September 1854 in Zwolle, Niederlande; † 30. August 1932 in Maastricht) war ein Kurienkardinal der römisch-katholischen Kirche.

Leben

Wilhelmus Marinus van Rossum trat 1873 in den Redemptoristenorden ein und erhielt in verschiedenen Häusern des Ordens seine theologische und philosophische Ausbildung. Er empfing am 17. Oktober 1879 das Sakrament der Priesterweihe und arbeitete anschließend als Professor für Latein und Rhetorik in Roermond. Von 1883 bis 1892 wirkte er als Professor für Dogmatik und Dogmengeschichte am Scholastikat von Wittem, wo er in den Jahren 1886 bis 1893 das Amt des Studienpräfekten versah und in den Jahren 1893 bis 1895 als Rektor der Hausleitung vorstand.

Von 1895 bis 1911 gehörte er der Kommunität seines Ordens in Rom an und war Berater der Kommission für die Kodifizierung des Kanonischen Rechts. In den Jahren 1909 bis 1911 nahm er Leitungsaufgaben in seinem Orden wahr. 1911 nahm ihn Papst Pius X. als Kardinaldiakon mit der Titeldiakonie San Cesareo in Palatio in das Kardinalskollegium auf und ernannte ihn 1914 zum Präsidenten der Päpstlichen Bibelkommission. Papst Benedikt XV. ernannte Wilhelmus Marinus van Rossum 1915 zum Großpönitentiar und erhob ihn zum Kardinalpriester mit der Titelkirche Santa Croce in Gerusalemme. 1917 wurde er Mitglied der Päpstlichen Kommission für die authentische Auslegung des Codex Iuris Canonici.

Am 25. April 1918 ernannte er ihn zum Titularerzbischof von Caesarea in Mauretania und zum Kardinalpräfekten der Kongregation für die Ausbreitung des Glaubens und spendete ihm am 19. Mai desselben Jahres die Bischofsweihe. Wilhelmus Marinus van Rossum starb am 30. August 1932 in Maastricht und wurde zunächst auf dem Friedhof von Wittem bestattet, später dann in die Kirche der Redemptoristen in Wittem überführt.

Literatur

  • Joseph Maria Drehmanns: Kardinaal van Rossum, korte levensschets. Editorial Romen, Roermond 1935.
  • Jan Olav Smit: Wilhelmus Marinus, Kardinaal van Rossum. Een groot mens en wijs bestuurder. Editorial Romen & Zonen, Roermond 1955.

Weblinks


Vorgänger Amt Nachfolger
Domenico Kardinal Serafini Präfekt der Kongregation De Propaganda Fide
1918–1932
Pietro Kardinal Fumasoni Biondi
Serafino Kardinal Vannutelli Kardinalgroßpönitentiar
1915–1918
Oreste Kardinal Giorgi

Wikimedia Foundation.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Willem Marinus van Rossum — Kardinal van Rossum als päpstlicher Legat auf dem XXIII. Internationalen Eucharistischen Kongress, Wien, 1912 Wilhelmus Marinus Kardinal van Rossum CSsR (* 3. September 1854 in Zwolle, Niederlande; † 30. August 1932 in Maastr …   Deutsch Wikipedia

  • Willem Marinus van Rossum — Biographie Naissance 3 septembre 1854 à Zwolle (Pays Bas) Ordination sacerdotale 17 octobre 1879 Décès 30 août 19 …   Wikipédia en Français

  • Van Rossum — ist der Familienname folgender Personen: Gerhard Dohrn van Rossum (* 1947), deutscher Historiker Guido van Rossum (* 1956), niederländischer Autor der Programmiersprache ‚Python‘ Johannes van Rossum (1809–1873), zunächst Kutscher im Dienst von… …   Deutsch Wikipedia

  • Wilhelmus Marinus Kardinal van Rossum — Kardinal van Rossum als päpstlicher Legat auf dem XXIII. Internationalen Eucharistischen Kongress, Wien, 1912 Wilhelmus Marinus Kardinal van Rossum CSsR (* 3. September 1854 in Zwolle, Niederlande; † 30. August 1932 in Maastr …   Deutsch Wikipedia

  • Willem van Rossum — Willem Marinus van Rossum Cardinal Willem Marinus van Rossum de l Église catholique romaine …   Wikipédia en Français

  • Marinus — ist ein männlicher Vorname lateinischen Ursprunges. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft und Bedeutung 2 Namensvarianten 3 Bekannte Namensträger 4 Quellen …   Deutsch Wikipedia

  • Liste der Biografien/Ros — Biografien: A B C D E F G H I J K L M N O P Q …   Deutsch Wikipedia

  • Judenfürbitte — Missale Romanum von 1962 Die Karfreitagsfürbitte für die Juden ist eine der Großen Fürbitten in der Karfreitagsliturgie nach dem römischen Ritus, der in der römisch katholischen, altkatholischen und anglikanischen Kirche verwendet wird …   Deutsch Wikipedia

  • Oremus et pro perfidis Judaeis — Missale Romanum von 1962 Die Karfreitagsfürbitte für die Juden ist eine der Großen Fürbitten in der Karfreitagsliturgie nach dem römischen Ritus, der in der römisch katholischen, altkatholischen und anglikanischen Kirche verwendet wird …   Deutsch Wikipedia

  • Perfidis Judaeis — Missale Romanum von 1962 Die Karfreitagsfürbitte für die Juden ist eine der Großen Fürbitten in der Karfreitagsliturgie nach dem römischen Ritus, der in der römisch katholischen, altkatholischen und anglikanischen Kirche verwendet wird …   Deutsch Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”